Anladım ki,boşuna çürütmüşüm sağ bileğimi meşin masalarda
Beyhude yakmışım mum ışığında gazelleri
Dillendirmek lüzumsuzmuş,senin baktığın yerlerin benimsizliğini
Bir kadeh bakışında muhtefiymiş
Sana kör-kütük sarhoş olmak
Ezberbozan olmamak için benzettim ben oysa seni;
Bir sonbaharın gelişine,
Mevsimde bir kez açan erguvan çiçeğinin üç defa sen kokmasına,
Yazların suya bakmayan bronz geçmişine,boşuna "Sen" diyip başlık açmışım
Affet sevgilim
"Seni seviyorum" kalıbında şekillenecek bir sen yoktu benim mürekkebimde çünkü
O yüzden hep şiir dendi yazılı cinayetlerime şüphesiz
Çalakalem arıyorum hala gizli tarifini
Ve sensizlikle ıstırabın ortak hecesini bulamamak için
Alıştırmıyorum elime şiiri
Bunak harfler kullanıyorum süresi kısalsın diye özleminin
Şiirin sana bakmayan yanına koyuyorum noktaları
Bana baktığında son bulama diye
Islanan sigarayı senin soluğunmuş gibi kurutuyorum
Tek nefesle yanarak,binlerce kez söndürüyorum tenimde
Sen mısralarca bak bana
Ve öyle sev ki;biz terk edelim ayrılığı
Bembeyaz bir sayfa ol tutuş ellerime
İmzam dokunsun satır sonu,gürültülü bakışlarına
Eylüle,ekime bırakmayalım sonbaharı
Yine dutlukların altını şahit yazdıralım,
Kursağımda kalan son damlaya.
Hırsızlığı ben kabullenirim;bir gece-yarısı çal yaprağın yeşilini bakışlarına
Mülteci soyunalım yalnızlığımızı illegal sağanaklara
Bir gece-yarısı katlet anatomimin ölüme eşit paydasını
Benim payım sende dursun,
Dudak payın bende.