Ey sen; Gazetedeki resim,
Ey resimdeki bayrak
Biraz konuşmalıyız seninle,
Önündekiler bir hayelet
Şimdilik görmezden gel.

Her sabah okul önlerinde dikilen çocukların,
Yoksul,aç sofralarına,
konuk oldunmu daha önce?
Belkide tanırsın içlerinden bazılarını,
Aradan uzun yıllar geçmiş olsada.
Hani şu mayıs gecesinin Delikanlıları,
İnce boyunlarına,
kalın urgan dolanan,
kentin çocuklarını.

Bilmelisin ki
Bir park olmalı
Tüm renkden çocukların
Kardeşce oynadığı park,
Barış’dan uçurtmalar,
Kağırttan gemiler yapılmalı,
Büyümeli çocuklarımız onlarla,

Silahları biliyorsun,
Bir söylentiyle seken kurşunlarınıda,
Mezarlık karanlığına,koyduklarınıda,
Onu çocuklara,tutuşturanlarıda.

Bu bir öfke savaşıdır,
Sen görmezden gelme,
Adam öldürmenin,delikanlılık
sayıldığını, söyleyenleri.

Bunları tanımalısın,
Ugruna savaştıklarını düşünme,
Görmelisin resimdeki utancı;
Benim seni gördügüm kadar
Gör bunları..

Devrim Dokdere