Mutluluk köşe kapmaca oynuyor geçmişinden
Kör dövüşü gibi kim kime vuruyor belli değilki

Haramiler şu dünya sahnesinde anadan üryan
Çığ gibi büyüyor yürek yorgun akşamlar ayan

Mıh gibi çakılmış gönüllerin ortasına zaman
Gönüller sökülür gibi yerinden sanki her an

Balık susuzluktan boğulur gider insan sudan
İbret ile dönüyor şu devran çok değişti devran

Fazla geriye gitme hiç gül düşmüş gönüllerden
Takvimler hep o şarkılarda çalınan aynı makam

Acımasızlığın kol geziyor merhamet saklanmış
Eski dokusundan eser yok bu eski dünya değil

Açın karanlığın perçemlerini geç kalıyor sabah
Kara kalemler geçiyor kaderlerinin üzerinden

Yağmuru görmezmisin dökülürken gökyüzünden
Yıkanıpta inmezmi günahın arşa vardığı yerinden

Şu misafir hanede kimin kimden fazladır hakkı
Elbet dönecek feleğin mazluma yakındır çarkı

En derin yerinden vurduğun insan gönlü ey zalim
Duygularıma gem vurduğun zamanın hesabı olacak

Zincirlerimi kıracağım üzerimden mutlaka bir gün
Ne soğuk üşütür bizi ne de sıcakların yakacak

Ateşe düşen gönül senin ateşinden mi korkacak
Bu mevsiminin sonunda ya insan ya da ateş çıkacak

Gün olur düşer üzerinden aslına açılır perden
Hepimiz kardeşiz hepimiz misafiriz aynı yerden

Bil ki herşeyi ALLAH yarattı sahibi yalnızca odur
Sana son bir sözümüz var zalim pisliğinde boğul !