her nefes alışımda göğüsümü deşen bu hançer...
bu hançeri tutan el senin mi?
sen miydin beni öldüresiye kahreden ?
hiç bi gayem yok artık senden gayrı..
sesimin çıkacağı kadar ağlamışım ben sana
hadi git
sende bırak beni mazimde
tek başıma, kimsesiz bu yalancı yerlerde...
ben beklerim gülüm, ben beklerim
azrail hep yanımda benim
sen git, bakma arkana
ardından döktüğüm yaşlara aldırma
senin gururun var, senin dostların var.
al onlarıda, al gururunuda çek git!
ben yaşarım sevgimle,
sana mı soracağım seni sevebilir miyim diye
sen aynanı da al git!
sen kendini de al git!
sen beni deal git!
canımı canımdan alıpta git...
gözlerim yosun tutsada arkandan, sen git...
derdimi içimde tutarım ben
gülümü sakın alma yanına
yak gitsin mektuplarla
zaten fazlalıktır onlar sana ;
kalbin gibi, duyguların gibi, ben gibi ve de sen gibi
benim yüreğim senle dolu
benim aklım senle taşkın
ne kaldı ki vermediğim
hadi söyle lanet olsun!
canım mı istediğin ?
al sen de kalsın ;
üç kuruşluk şeye de göz diktin ya
hadi git
yağmur yağsın arkandan
hadi, çekil gözlerimin önünden
git...


A.Sercan

Cengiz Kurtoğlu’ya saygılar...