Yorgun şehrin yanlızlığı hazmedişini seyrediyorum,
Gecenin bugusu vuran camlarımdan...
Bir bir sönüyor bütün ışıklar.
Büyük ve telaşlı adımlarla çekiliyor insanlar kabuklarına.
Karanlık ilmek ilmek işliyor kaldırımlara.
Bir tek kıyı ya demirlenmiş gemiler kalıyor yanında,
Bir tek onlar sarıyor şehrin ellerini.
Bu gece üşüyor şehir.
Eli ayağı çekiliyor,
İnceden inceye şarkılar söyleyen rüzgar
Tir tir titretiyor bütün sokakları.
Herşeye rağmen suya gömüp geçmişini
Doğan her güneşe çiçekler açan nilüfer misali,
Yeni güne hazırlanıyor şehir.
Köşe başlarına sinmiş hüzünleri temizliyor önce.
Ardından da umut içiyor sokak çeşmelerinden kana kana...
Lakin bir cesaret diyip de uzanamıyor çıkmaz sokaklarına.
Bu gece daracık bir sokağa dönüşüyor şehir
Sokak lambaları mekanik çığlıklar atıyor.
Kan kusuyor artık ırmaklar.
Ve karanlığı kucaklıyor martılar.
...
Ve yine mağlup düşüyor şehir.



Taha Yasin YÜZBAŞIOĞLU