Şems;
kuş tüyü ışıklarını toplayıp
İstanbuldan terk-i diyar olurken
gecenin zifiri karanlığına ait gözlerine
yalın ayak koşuyorum.
Çınaraltının akasya kokan dallarını toplayıp
avuçlarımda bir tutam düşlerle
sana geliyorum cancağızım.
Marmaraya
akşamın kızıllığı düşerken
eflatun bulutlara iğneliyorum
vuslat kokan sözcüklerimi.....................

sana gelirken ayaklarıma batan
ne varsa
yanakların diye öpücük yağmuruna bulandırıyorum
seni fısıldıyorum
geçtiğim yoldaki gelinciklere
katır tırnaklarına,
hüsnüyusuflara..........................

susamış serçelere hicranda biriktirdiğim
özlem tuzlu gözyaşlarımı sunuyorum.
müteşekkir dualarını alıyorum.
ruhumda tarifsiz anoforlar.
dilim lâl olsa da
yüreğim bizar etmemekte
vuslatın büyüleci kokusu
şehrin dört bir yanında
hicrandan yoğrulmuş
gri tonajlı bulutlar sevda türküleriyle
toprağa düşmekteler
ellerim;
yeni çiçek açmış erik dallarında
gözlerindeki gece karasını yaşamaya geliyorum.
Cennetin zemzem kokusunu teninde ezberlemek.......................

Şems;
karanlıklara elerken avuçlarında
ben
sana yağmaya geliyorum cancağızım.
yağmurun ıslaklığını giyinip
yanaklarına vuslat öpücüğüyle yola çıkıyorum.
gelirken
yarlara ’yar’ diyerek atlıyorum.
çiğ tanesi kirpiklerine
güneşin
senin yüreğinde ’merhaba’ demek
mavi halıdaki sütbeyaz bulutlarla yıkayacağım
küllenen anıları
gece;
gündüze yenik düşmeden
boynu bükük kardelenleri kucaklayacağım.
kalemimden sana nice gümüş pullu sözler peydahlayacağım
güllerle yıkanmış saçlarının kokusunu
Ege’nin ılık meltemi getirecek bana.
rüzgâr;
utangaç yanaklarıma
toprağın cemreye düştü misal yaşatacak
dudaklarım sebepsiz titreyecek
ruhum çoktan zelzeleler girdabında.
kırgın düşlerle vuslata koşacağız.
hicran yanığı yüreğine
şefkatli ana edasıyla
gözlerim ıslak nemini bırakacağım.
hoyrat bir rüzgâr dağınık saçlarını
usulca taramaya başlayacak
göz kapakların hülyalara dalarken
ben,
mutluluğumuzu kana kan içeceğim.
suskun duvarlar dile gelip
kulağına aşk fısıldayacaklar
ve
bu gün İstanbul kokusu bir başka olacak
hicranın koynunu baharlar dolduracak
omuzlarında
masum aşıkların soluduğunu duyacak.
goncalar düşerken yüzün coğrafyasına
ben
en kuytu bir köşede
ay tenine içime çekip,
yüreğime portreni çizeceğim vefalım....
31/01/2011
gordion.