O kadar bencildi ki...
kimseyle paylaşmayı sevmezdi!.
çıkarı olmadıkça
kimseye yüz vermezdi!.
alacağı bir şey yoksa
karşılıksız vermeyi hayatta düşünmezdi!.
insanlar için çalıştığını söyler
yoksulu sürünür bırakıp
hakkettiği kadarını alıyor! derdi!.

Allah ha bile cenneti uğruna kulluk ederdi!.

Sanırdı ki
elinde bulunanlar kendi emeğinin karşılığı!.
ve bencil de bir gün ölümü tattı!.
bencil benliğiyle başbaşa kaldı
karanlıklar içinde tek başına!.

Ve sonra
dünya işte bu hale geldi !

kana susamış kan içiyor canavar oldu insan !
bir yanda yokluk bir yanda sefalet
etrafı farketmeden saran eğtim denen cehalet !
bütün kötülükler eğitimli şimdi !

hangi cahil bir silah icad edebilirdi ki !
insanı yok etmeye !
dayalı değilmi bütün silahlar matematiğe !

Ey yüzlerini perdelemiş yüsüzler
sizin eğitim sizin insanlık dediğiniz buysa
ben insan değilim !

ne fark eder mısırlı cezair li tumus lu
insan ! insan olarak gelmiyormu şu dünyaya
olsada çok uluslu !

Öyle bir tövbe etmeğe ihtiyacın var ki !
ta ki tövbenin kabul olduğunu kendin anlayana kadar .!!!

Bir tövbe
herkes kendini düzeltir ise
inan ki şu dünya düzelecek !
insanın kendini düzeltmesi yetiyor

sadece bu kadar ! bir dene ne kaybedersin ! ?