nedense
durduğum yerde karar kılamıyor,
yürüdüğüm yolda yol bulamamıyorum.
İstanbul;
hüznün ve matemin kara bulutları üstüne çökmüş.
ruhunda
acı ve isyan edeci bir şüphe kabarıyor
içindeki öfke kaynıyıp durmakta
haykırmak istediği her halinde belli.
fakat
onun yerine oflayıp
püflüyor.
ne söyleyeceğine bilmeye bir dilim
yüreğim;
cehennemde kurumuş bir dal gibi yanmakta
ruhumun firar etmesi için
hicran;
uğraşıp durduğunu hissettiriyor
gönül tellerimde isyanlar çalıyor
çıkış yolu bulamadığım her halimden belliydi.
Mâşuk kafasını bir o yana
bir bu yana sürükleyerek taşıdığı
hicran yanığı fikirlerle
kendi kendie yorumlayıp
duruyor.
gidişime;
hiç mi akıl erdiremiyor.
’orada senin için ne?’ diye soruyor.
bedenim;
ne yapacağını şaşırmış
yüreğine yatıştıracak bir ses tonla,
-karar benim olsa da hayat senin cancağızım.
düşüncelere karşı çıkmak
aklının köşesinde bile geçmezken
’hayat benim ne demek!’ dedi
kabullenmediği bu ifadeden dolayı biraz sesini yükselterek
- Vefalı ne demek bu !
hayat benim olsa da
senin kararın benim için önemli.
düşünmek
ve
karar vermek senin için.
onu usulüne göre yapma bana düşer’ dedi.
dolmuş gözleriyle beni epey süzdü.
biraz sessizlikten sonra
gözlerimi yüzüne diktim.
- gerçek aşık yaşamak istiyor musun?’
cevap verme mecburiyetinde olmasa sükût edecekti.
sonra bir şey söylemek için yutkuna yutkuna.
- gitmen için aşk kararı zaten vermiş.
bana da onamak düşer ’.
Mâşuk;
gitme deseydi koca acun benim olacaktı.
bile bile çektiği zulmü
onun gergin yüzünde okumak mümkündü.
ruhu ürküyor.
aşk bekası için hicrana kafa tutan aşık mıydı?
sessiz sedasız düşünüyor
adımlarını atarken gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu.
aslında esas ağlayan bendim.
ama
ağladığımı kimseye sezdirmiyor,
kimseye göstermiyordum.
sanki
Mâşuk benim yerimede ağlıyor
matem çiçeklerini de
benim yerime gereği gibi topluyordu.
ruhu;
sinirli ama sabırlı bekleme arzusuna kapıldı.
soğuktan donmuş gibi hareketsizce duran
mâşuk"un yüzünde
sanki
ılık bir bahar yeli esmekteydi.
gözlerimi uzaklara çevirerek
acıların en şiddetlisini
o an yaşadım.
aşk;
yine hicrana gebe kaldı.
28/01/2011
gordion