0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1376
Okunma

Sorgusuz düşer tanyeli bu şehre
Kaybediyor parlaklığını sokak lambaları
... Toz toprak içinde kırık hayaller
Yıldızlar kaynaşırken birbiriyle
Bir garip duygu fısıldar kulağıma
Sen bu saatlerde yorgunsun
Sen bu saatlerde hasta
Ve ağır ağır vuruyor pencereme
Küçük su damlacıkları
Kanadı kırık kelebekler
Sessizliğin hüküm giydiği gece bu
Kırlangıçların sürgün edildiği akşam
Ben bu saatlerde yorgunum
Bu saatlerde hasta
Gittikçe beliren çizgiler ufukta
Kalıyor öylece karşımda
Hiçbir yere gitmeden
Sarılır yalnızlığıma
Ve odamın en dağınık durağında
Yanan küçük mum ravzası
Onu da söndüren çatımın viran tarafı
Boş aynalarda gezinen ey! Deli adam
Sen bu saatlerde yorgunsun
Bu saatlerde hasta …
CELAL BEYEKTEMİR