Şeyh'im...
bu şiiri her ne yazdırdı ise sağlam dokuımuş yüreğine...
ellerien sağlık...

ya şeyh.
şimdi sıra sende.
maymuna mı çevirdik bir birimizi?

ve bu kadar kirliyiz

kirli kaplarda aklanmayı düşünecek kadar...

peki insan kim!

saygımla
kutluyorum, güne gelişini de...

Kendinize verebileceğiniz bir cevabınız varsa sorun etmeyin kimseleri, zira tek aydın siz değilsiniz, yol gösterenimiz olur elbet.Şimdi size ne denir; Öyle ya size malzeme olanlar utansın. Ama yinede söylemek isterim ki; şeyhle katili aynı statüye koymanız içler acısı.

''benim gibi ol dersin
ama beni birazcık kendinde görmezsin.''

Bu parağrafı işlemişsiniz çok güzel.
Şiirinize tenkit gelmişse; bu ne tahriktir nede reddetmek tamamlamaktır.Anlayın ki gülmek yerine düşünebilesiniz.

Beni sorarsanız hiçbir şey anlamadım bu şiirden cahilliğime verin olurmu ve isterseniz de gülün...

Bazıları da "ucube"ye takarlar ama şiirsel anlamda mesela muhafazakar çevrelerden gelen bu tür eserlere de takarlar. BU bir çelişkidir.

hep öyle olur zaten. nedense bu metafor hep muhafazakarların kutsalı olur. ve hep te mecaz olur bir farklı anlam vardır da aslında ama gene de şeyh olur hoca olur din olur tanrı olur.

aleni ve açık açık küfret...

kıvırmadan...

yalpalamadan...

mert ol biraz...

Sadece bir felsefe. Felsefede genel prensipse; Kendinden öncekileri redderek yerine kendisini ikame etmektir.
klasik bu metodu burdada görmek mümkün.
''Şeyh'im'' derken zaten 2. anlamı bunu ifade ediyor. Yeni şeyh vatana millete hayırlı olsun.

he babam ,
ırgatsın aklın ermez ahrete
bak ben uçarım sen sofusun tekkede
küfre kalem çalarım bilmezsin ne diye
kapımda sorgulama dünü
bugünde anlamazsın neden kadınlardan dördü
sana bakmak yasakken bana hak deyü
ağadır beydir benim dengim
görmeden tapın dördüne
ben temizim pakım an'da ve yarında
öp elime gir hizaya
de ki
he babam.

de babam ,
la' derim üstünlerin kirlenmişine
kirlettin en temiz en kirli anında
nasırlı ellerim bilir artık kalemi
kork artık sana huzur yok ne an'da ne yarında
ne ağa bilirim ne bey
sen tapın ey kirlenmişlerin en kutsanmışı
benim koktuğum doğruya
la ' dedim
sökün etti insanın zuhur ettiği toprakta
kara taşlı mezarlardan rucü etti hakka
var gel sen
de he babam.

mezopotamyada insanların ruh dünyasında yer edinmiş metaforların başında gelir şeyhler. hataları, doğruları, mizansenleri, hikaye ve denbej dedikodularındaki yerleri ile...onları var edenler gene onlara ihtiyaç duyanlardı; bugün onları yok sayan da...

beğenimle, saygılar..

heredot tarafından 1/25/2011 9:46:05 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şiirsel olarak farklı imgelerle kaleme alınmış özgün bir şiir okudum kaleminizden.
Sonra da istemeden de olsa gözüm bazı yorumlara takıldı.
Kullanılan bazı sözcüklere takılmışlar kalmışlar.
O kadar dar bir kalıp mı ki şiir böyle yorumlar yapılıyor.
Sözü fazla uzatmadan tebriklerimi şiire ve yazan yüreğe iletiyorum.
Saygılarımla.

defarca gittim geldim şiire ,evet öyle bir metafor ki zorlandım

yıkansam arınmıyacaktım sularında..



saygımla


lacivertiğnedenlik tarafından 1/25/2011 9:37:48 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şeyh’ime vasiyetim:
Şeyh’im beni anlarsa
ölüm anlamaz.

Şeyh’im beni kirli kabında yıkarsan
temizlenir miyim.....


final mükemmeldi...

kutlarım..
özellikle güneydoğuda kendini şeyh diye adlandıran üç kağıtçıları çok iyi tanımlamışsınız.

Hangi inançtan olurlarsa olsunlar bütün inanç mensuplarının içinde daima bir büyüğe yaslanma ihtiyacı vardır. Çünkü insan acizdir. Her ne kadar bizde bir tarikatı cemaati vb. dini organizasyonu yöneten piri faniler için kullanılan bir deyimse de ‘’şeyh’’ sözcüğü gerçekte Arapça kökenli bir sözcük olup ihtiyar bilge kişi anlamına gelir. Yanılmıyorsam mesleklerinde uzmanlaşmış bir kısım üniversite hocalarına da şeyh unvanı veriliyor. Yani bizdeki prof luk gibi bir şey.

Şimdi burada şiirde geçen şeyh acep şairin gönülden aşkla şevkle bağlandığı kişi midir?Üstadı dır herhalde.Diyor ki şair;
benim gibi ol dersin
ama beni birazcık kendinde görmezsin

bu büyük aşkı tarif eden söz.Malum Mevlana ya sormuşlar ‘’aşk nedir?’’ diye o da ‘’ben ol da bil’’ demiş.

Devamındaki kıtaya bakınca iş değişiyor.

sahiplen ki esirge beni Meryem’inden
beni bilinçlere böl/kendi yolunda uzun bir lâ içi
ne dediğimin yoluna pörsümüş inatlar ekiyorsun
yüzünü başka yere düzmüş aklını ilikliyorsun
Şeyh’im sen mutlak yanılgının
tez elinde düşecek her daimsin

Anlaşılan o ki bu şeyh üstattan daha ileri şair için. Sanırım Allahtan bahsediyor. Ve sonraki kıtada serzeniş var. Şikâyet değil ama nasibini kabullenmiyor. Ve sonraki kıtada yani
yine de sen bana bakma Şeyh’im
sen gidersin
kalbim tortulanır kendi ölümüme kendim ağlarım
sen beni bilmezsin.

derken her ne kadar sitem etsem de sen bana bakma sensiz bir ölüyüm diyor. İla nihayetinde vasiyet diye ne dediğini anlayamadığım bir söz ve bir sorgulama ile bitiriyor.
Bütününe baktığınızda anlaşılması zor olsa da güzel bir şiir.Fakat bu usdışı imgecilik işi bozuyor.Çok ağır insan aklını zorlayan tamamen mantıkdışı bilinçaltında ya da zihnin arka planında hiçbir yere dayandırılamayacak kadar saçma.Bakınız

ne dediğimin yoluna pörsümüş inatlar ekiyorsun(İnat buğday mıdır kardeşim nasıl olacak bu ekme işi?)

yüzünü başka yere düzmüş aklını ilikliyorsun(Akıl düğme olmuş iliklenmiş.)

Şiirin ilk kıtası ilk satırı da ilginç.

‘’lâ ilişmiş yedi kirpik uzağımdaki ibadetime’’ ilk okuyuşta hikmetli bir söz gibi duruyor ama bir çözümleme yapmak çok güç.

Hayır şair yazmış ve anlam üretmeyi okuyucuya bırakmış. Bu cihetiyle gerçekten bir şiir amma velakin bu çok zor ve aklı zorlayan imgeler de ters etki yaratıyor.İşi bilmeceye dönüştürüyor vesselam.Saygılar

bu gidiş ile zor
amma yinede ALLAH bilir şeyhin kendisini temizledimi acaba ?

Düşündürücü ve sorgulatıcıydı.
Farklıydı.
Tebriklerim ve saygılarımla.

kutluyorum
sevgilerimle

Şiirin önemi öncü şiir olup olamamasından kaynaklanır.Ve günümüzde tartışılması gereken asıl konu da budur.Özneye bağlı '' var olma '' zorunluluğu içindeki şiirler, bir zaman sonra kendini tüketir.Mutlak imkânları yok eden şiir de '' şiir deryâsı ''nda yer edinemez.



Bu bağlamda şiiri incelediğimiz vakit;

Bî ve lâ ekseninde '' yok '' olanın '' var '' olma çabasını ve sorgulamayı ihtivâ ediyor.Bu şiiri tasavvuf şiiri olarak ele almış ve o gözle okumuş olmak güzeldir.Lâkin, mekânın var olduğu gerçeğini bilen ve vahdet-i vücûd'a bir yol uzanmış olanlar Allah'ın tüm '' yok ''dan münezzeh olduğunu bilirler.Bu söylem neticesinde şiirin ciddi anlamda
''tasavvuf '' söylemine sahip olduğu söylenemez.


Mürşid irşâd eder, Allah'ı kullara, kulları da Allah'a sevdirmek adına can verecek olandır.Şeyh'e hitâb eden şair acaba hangi şeyh'e seslenmektedir?Şeyh-i tâ'lim olana mı, Şeyh-i sohbet olana mı yoksa Şeyh-i târikat denir olana mı?

*- Tâ'lim olana seslenmiş ise şâyet, mutasavvıf sohbetinde kem olmaz.İlim ve irfânını vermekten çekinmez.Sorgulamak elbet mümkündür lâkin isnâd etmek yanlıştır.

*- Sohbet olana seslenmiş ise, mutasavvıftan sohbet dilenmiş ise sohbetini verir.Fakat isteyen sizsinizdir.Bu vesile ile de
sorgulamak ve onu '' yargılamak '' sakıncadır.

*- Târikat'a olana( Şeyh-i terbiye, şeyh-i irşâd, şeyh-i taslik adları da vardır ) seslenmiş ise, mürîdi Allah'a güzellikle bezeyip ulaştıranda ne sakınca vardır?


Lisân-ül Hakk bilmeyene söz düşmez bu yolda.


Şiiri sevip sevmediğimi soracak olursa şair, üzülerek söylemeliyim ki; sevemedim.Şairin kullandığı kimi kelimeler '' şiirsel değil ''.Ve şiire kara bir gölge gibi ilişmiş.

Örneklemek gerekirse;
*- maymun, pörsümüş, tortulanır, düzmüş, kirli kap...



Bir Filistin, Gazze söylemidir gidiyor şiirlerde.Filistin'i tasavvuf şiirlerinin merkezi zanneden de bir nesil var artık ortada.Ne yanılgı!Filistin diyet ödemektedir.Ve bu diyeti öderken de dünyâya an be an gösterilmektedir olanlar.Şimdilerde Filistin fatihliğine soyunanlar, geçmiş zaman rivâyeti olarak kalan devrim sevdâlısı gençlerin oralarda, hiç tanımadığı insanlar için can verdiğini unutuyorlar.Mahpus damlarında ömür tüketenleri.Ve o gençler orada Filistin diye haykırırken, yurdumun '' târikat '' ehli(!) vatandaşları o gençlere imânsız, terörist, komunist diyordu.Nereden nereye...



Şiirde şairin Şeyh'e vasiyet beyân etmesi ayrıca ilgi çekici.Şeyh'in size vasiyeti mümkündü oysa.

''nasip iyidir diye bir kural yok Şeyh’im
öte başka inanmalara''


*- Şâyet bu şiir tasavvuf düşüncesi ve inancı ile kaleme alınmış ise; şair bana açıklasın lütfen
'' Hakk'ın nasîb ettiği iyi değildir de nedir ? '' diye sitemkâr olayım.



Mâdemki, güne şiir olmuş bize de kutlamak düşsün.





Var olsun şair târik sözüyle.




...








su yolu tarafından 1/25/2011 1:48:05 PM zamanında düzenlenmiştir.

rabbimin hikmetinden sual olunmaz kim karaya bulanmış ak kim aktaki nokta bilinmez


kutlarım

Seyh"im

beni kirli kabinda yikarsan

Temizlenir miyim---


aslinda
soru bu
---
arinmak
sevgiyle olur

tüm varolus
ayrimsiz...

yani Seyh"im
esitiz
---


cok siir kutlarim

şeyh bu şiirde mürşid olarak alınırsa görecelidir.nitekim şeytanda yol gösterir veya şeytanlaşmışlar veya iyiler, kime uyacağı kişinin kendi irade-i cüziyyesine bağlıdır. aktarılan mesaj etkiliydi.kutlarım

şeyh diye nitelendirdiklerimiz şayet bizi Hakk'a ulaşmaya çalışanlar ise o halde müritlerinin de Hak’tan başka bir varlıktan medet ummaları ne derece doğrudur .

Kişi ruhen ve manen kendini bir dala tutunmak zaruriyetinde hissettiği anda böyle bir yola girer. Fakat bu yol Şeyh’e giden yol değil HAKK’a giden yol olmalı.
Şiirin genel akışı ve verilen duygu oldukça iyi.


Fakat son mısrada ki ;
“ Şeyh’im beni kirli kabında yıkarsan
temizlenir miyim ”

ifadesini şiir de bile olsa pek doğru bulmadım. Lakin kimin kimden mertebe olarak üstün olduğunun kararını vermek sanırım “ kullara ” düşmez.

Ne vakit kıvrıldıysa ayrık otu toprağa
o vakit bitti kardeşlik
otun ve toprağın bağrında...Eyvallah şair.

Keşke,şeyhim yerine,Tanrım,Allah'ım ya da Rabb'im olabilseydi..Saygımla...

Şeyhlik, ağalık gibi geçmişin kirine batmışız.Gerçekle yunmadan bu güne gelmişiz...
Uçak düşmesin diye Apronda deve kesiliyor..
Günümüzün sanat eserini ucube olarak gören bir zihniyet var.
Dinimizde var diye,amca çocukları,akraba çocukları birbiriyle evlendiriliyor...Biri çıkıpta korkudan bu ne rezalet diyemiyor..
Çünki herkes kusurlu .Aydın ,çağdaş düşünenleri de küçümseyip ya eserlerini beğenmiyorlar yada hapse atıyorlar.
Kıral çıplak .Artık herkes görmeli..
Adam içki deyince aklına seks geliyor..Bunların aklı uçkurlarında..
Lanet olsun bunların yüzünden koskoca ülke bölünecek daha farkında değiller...
Güzel şiirini alkışlıyorum...
Saygılarımla...

Güzel güzel,şeyhler,müritler,meczuplar memleketi güzel yurdum,öksüz yurdum...

Arman Turaçhan tarafından 1/25/2011 7:41:18 AM zamanında düzenlenmiştir.

Şeyhler ve müritler hep ilgimi çekmiştir.Ama bu açıdan hiç bakmamıştım."Zaman tarikat zamanı değil hakikat zamanı" diyor bir söz..Kutlarım.

tebrikler.

Sİzleri tek etkileyen gazze cümlesimiydi yapmayın allah aşkına , yazan, emeğe saygımız sonsuz lakin haksızlığa ortak olamayız saygıyla.

Şeyh’im!
Gazze’den geçerken zeytin ağaçlarına bağlı,
kadın eti gördün mü
çocuklarının zikrettiği
serilip serpilen bostanlarda zulüm yeşeriyor
nasip iyidir diye bir kural yok Şey’im
öte başka inanmalara

..
tek kelime ile ifade edilmez ki ifade edilse harikaydı
tebrıkler
yüreğine özüne sağlık
saygımla

tenimde ölüm provası
ruhumda kıyamet fırtınası



çoookca şiirdi....selam dua,tebriğimle....Rabbe emanet inşaAllah...

Şeyh’im!
Gazze’den geçerken zeytin ağaçlarına bağlı,
kadın eti gördün mü


tebrikler..günün değerli şiirine ve şairine..saygımla..

.......mutlandı Kali...

TEBRİĞİM KATMERLİDİR HEM YÜREĞİNE, HEM ŞİİR KOKLATAN KALEMİNE.....

bildiri gelince gülümsemiştim, seni anasayfa da görünce mutlu oldum... :))


çok kutluyorum kardeşim....

çok çok güzeldi
kutlamak düştü
tebriklerimlee

kardeşim bu ne şiir!
nasıl kocaman bir yüreğin var senin öyle...

yüreğinden öpüyorum...

"kendi düştüğümüz kendi kalktığımız yerde"



ne çok şiirsin şair...
kutladım hayata kattığın eşsiz güzellikleri iyi ki varsın..:)
sevgim saygımla hep..selamlar..

Farkına tebriğim gelsin önce.

su içtiğimiz kurnalardan kan akıyorsa
kimin elinden tutmak gerekir, şaşırdı insanlık gayrı.....

Şeyh’im!
Gazze’den geçerken zeytin ağaçlarına bağlı,
kadın eti gördün mü

...


sustum,cikarin beni bu sayfadan...