22
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
3309
Okunma
çağ, musa’nın elinde satılmış asa;
hayat, yusuf’un gözlerinde kiraya verilmiş bir kuyudur.
I.
çağıldayan sesler ortasında
enkazıyla taşındı mahmur ve siyah benlik
ne ezan
ne çan
ne de bir çobanın kavalı ses verdi.
bir rab…
her eğimde
her kuyuda cesamati bellidir o zatın.
kuyudaki o derin bap
karanlıkla kıyam eden o zat.
insanlığın rezelerini gıcırdattı.
başkalarının hıncıydı
başkalarının belirsizliğiydi
o’na doğrulan.
insan ki,
bir yaptığından
başka yaptığına geçme fikrini uçuklatınca,
o zaman vicdanı sızlar.
bir aşiret;
tohuma kıt
suya yok
zamana hiç
izaha set
pelteleşir doğruluk.
darası yok bunların.
işte tarih ve tabiatın gerçek cilveleri
hüsnü yusuf karanlıklarıyla.
II.
beni aldı, bir grupla…
beni sarmaladı
yardı,
kızıldeniz’den çöle
o grup kavruk ve tehlikeli
o grup sicimsiz ifrit
o grup sancılı ve umursamaz.
o grup çolak ve ruhsuz.
o grup şimdiler de küfre sendikalı,şerre eyyamlı.
hıncahınç bakakaldılar.
hıncahınç koştular.
hıncahınç gözlerinde mil, kulaklarında tortu.
indirmediler kirli eteklerini
ağızları kef
adımları leş
yine daldılar sağırlar ve körler kulelerine.
nefretlerini ruhlarıyla tokuşturdular.
asa,olduğu yerde şahlandı
o millet ki taşlandı
yine de uslanmadı.
şimdi,
musa ’nın
soruları cevaplarla mühürlü.
III.
siz;
mataramdaki su,
kafamdaki nem,
ardım sıra duran meridyen,
ve yağmur bereketiyle dalaşmış ekvator...
güneş didinmiş atlas...
ya da sizler,
kirpiklerinize bağladığınız hüzün
yüz çizgilerinizdeki çamur
ve dudaktaki tuzlu ruh...
bahar yaşar mısınız hiç?
veya biz,
gövdesinde iniltiler yükselen kıta,
ve şu sersem haritadaki sarhoş rüzgâr
çocuk yaşta kuruntular içinde kalan yaldızsız
hiç olmamış zaman kıyılarında bekleşenler
“oysa yerlere ve göklere doğru uçan”
beyaz bir kuş
yağmur değil midir?
insan
insanlık nerede?
5.0
100% (14)
Cevap Yaz
