Yorgun mu düştü mahisiz deryalar?
Arşa çıkar her zerrede nidalar.
Toprak; ağacın gücünü sorgular.
Nicedir ararım, sen neredesin?

Baykuşun ötüşüdür yakan beni.
Belki bir gün ben de görürüm seni.
Doğarken giydiğim beyaz kefeni.
Hep yıkar dururum, sen neredesin?

Bülbülün güle sevdasında sır’sın.
Aldığım her nefesin içinde varsın.
Ben duymasam da, mutlaka duyarsın.
Kör ebe misali, sen neredesin?

Kölenin ağasına hizmetine.
Fukaranın saydığı servetine.
İblisin dünyada mürüvetine.
Hep bakar, sorarım sen neredesin?

Leyla ve Mecnuna sevgi olmuşsun.
Ufak çay iken, ummana dolmuşsun.
Bilmem ki güneşte niye solmuşsun.
Bu benim kararım, sen neredesin?

Bilen bilmeyen bir olur şafakta.
Çelik der ki yürü, durma durakta.
Mansur verdi başını enel Hakta.
Gezerim beyhude, sen neredesin?

16.10.2007.
Ahmet Çelik
Ceyhan