Bir roman yazarsın
Hayat…

Sayfaları bir bir yırtılıp düşer
Bir daha kalemi alsan eline
Ellerin titremese de
Yüreğin titrer

Bir çocuk vardır içinde
O çocuk tüm yaşamında hep çocuk kalır
Şiirler duygularını anlatmaya yetmez
İçinde tutsak arzular vardır
Kaleme düşer sevda kırıntıları
Kalem telaffuz etmekte zorlanır
Gözyaşları tanık olur yaşanmışlara
Belki ağlarsın
Ağlarsın beyhude gözyaşın kalır

Duygular yenik düşer efkârına
Geceler ardından hüzne boğulur
Şifa bulmaz gönül sızısı
Yaş kemale erer gönül durulur

Hayat bir nefes kadar kısa aslında
Gönül sızısına derman olamaz geceler
Yıldızlar çekilen çileye şahittir
Sır gibi karanlıkta bir bir kaybolur
Mehtap dahi aydınlatamaz kararan içini
Bu hayat faniden gaibe bir yolculuktur
Anlatamazsın duygularını
Anlatmaya ne kelime ne hece yeter
Roman biter sayfaları boş kalır

Mustafa bertan