1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
701
Okunma
Bak sevgilim yine sensizlik ateşinde içim yanıyor,
Yine ellerimde bir fotoğrafın, veda ediyor,
Yıpranmış defterimde yine ismin geciyor,
Sensizliği sayıklatırken kalemime yine süt beyazı kağıdım ıslanıyor,
Titriyor ellerim yine sensizliği yazmak istemiyor,
Her gece on parmağım yüzümle yüzleşiyor,
Ama dilim seni anlatmaya yetmiyor, kırılmış kalemim seni yazmaya yetmiyor,
Ama bilmiyorlar sensizlik insanı nasıl kahrediyor,
Her gecen gün içimdeki umut biraz daha kararıyor,
Kan rengi gözLerim herkesi sen görüyor,
Sensizliğin esiriyim dört duvar üstüme yürüyor, uykum kaçıyor,
Her çiçek sensizlik kokusuyla başımı döndürüyor,
Anladım ki aşk beni annem gibi korumuyor,
Ama şunu unutma sevgilim; şu acıyan sol yanım bir tek seni sayıklıyor, sensizlikle duruyor...
Cevap Yaz