1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
996
Okunma
Dünya eleminden, hengâmesinden
Bir nebzecik olsun kaçmakmış şiir.
Aşk; zeh-ri mâr olsa yar busesinden
Abı hayat bilip içmekmiş şiir.
Rahmetle yıkanıp arınmak kirden
Donmamaksa kardan; yanmamak kordan
Kanat takıp bulutlardan, rüzgârdan
Dilediğin vakit uçmakmış şiir.
Kuşatıp zamanı dört bir yanından
Dolanmadan arkasından, önünden
Sevda kılıncını çekip kınından
Sonsuzluğa yelken açmakmış şiir.
Minnet etmem paşalara, beğlere
Avuç açtım Yaradan’a, göğlere
Karanlığa inat bütün çağlara
Işıktan şuleler saçmakmış şiir.
Nefreti kuşanmış insanlar düşkün
Alev alev yakan yananlar şaşkın
Kıymetsiz olduğu zamanlar aşkın
Ölümsüz aşkları seçmekmiş şiir.
Anladım ki dünya kahır dünyası
Bal içinde saklı zehir dünyası
Hepsi yalan dünya şükür dünyası
Mânâ âleminden geçmekmiş şiir.
Cevap Yaz