Tarla ortasında elinde tırpan
Dedim merhabalar ey memo dayı
Dedi yaklaş evlat,canına gurban
Bizim halimize vay memo dayı

Güneşin altında kararmış yüzü
Dedim bu eziyet ney,Memo dayı
Nasırlı parmaklar hayatın izi
Kabarmış elleri oy Memo dayı

Sordu Memleketi,dedimki aynı
Onların tek derdi oy Memo dayı
İlaç istiyordu patlamış eli
Bura şehir değil,Köy Memo dayı

Azık torbasında ekmeği yavan
Şükretmek ne ala huy Memo dayı
Çıkardı içinden bir kuru soğan
Göz yaşın akarak soy Memo dayı

Biraz soğan-ekmek uzattı bana
Paylaşmak ne kutsal şey Memo dayı
İhtiyacı vardı bulgura,una
Başakları bir bir say Memo dayı

Dedim yeter artık karardı hava
Bak seni bekliyor ay Memo dayı
Topla hacetleri git artık eve
İç şöyle demli bir çay Memo dayı

Nizamettin ELMA