0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
847
Okunma
Vurgun yemiş mutluluğum
hangi ağacın önünden geçsem
bir kuş yolumu kesiyor
bir parçamı bulmalıyım
öbür parçam
dizlerimi bekliyor
kendimi didik didik ediyorum
derin bir sükut çöküyor
yalnızlığım tütüyor
sonrası derin bir sükut
bütün yuvalar boş
ağaçlar kuru
şeytani bir ayaz vurmuş
vurgun yemiş mutluluğum
alınyazısının en şairanesi
ben de
metruk kervansaraylar gibi
yalnızlık
kendi gölgemi bulmalıyım
leylakların açtığı bir köye varmalıyım…
Mustafa kaya
10.12.2005 / beylerbeyi
