KARŞIYAKA MAHALLESİ

şehrin göbeği olmasada elazığın göz bebeğidir karşıyaka mahallesi..toros dağlarının eteklerinden beyyurdu dağlarının paçalarına doğru uzanan kısmındaydık.....o kadar güzel bir mahalleki herkes buraya gelmek için can veriyor...dolup taşıyordu asri mezarlık..eminönüne giden vapurlar yoktu ama haydarpaşaya giden trenler burdan geçiyordu..sultan ahmetteki güvercinler olmasada çatılarımızda vardı birkaç sürü..bogaziçi olmasada bir köprümüz vardı yine..zengin bitki örtüsüne sahip olmamasına rağmen bademlikler hayat veriyordu doğaya..varto beyyurdu gecekondular varoşları banliyöleri anımsatıyordu bana. dedimya anadolu yakası olmadasa küçük bir istanbul karşıyaka....
her ne kadar iç açıları toplamı içler acısı olmasada bir kenar mahalleydi karşıyaka ... yaşam standartları yüksek olmasada okulumuz yüksekokul du..yüksek öğrenim görüyorduk.. her gün inip çıkıyorduk..güzeldi çocukluk herşeyi oyun aracı yapabiliyorduk bazen bir kibrit kutusundan oyun kağıdı sigara paketinden oyun parası gazoz kapağından daha neler neler..hafta sonalrı çalışır hayatla yarışırdık..
yoksulluk kokarken sokaklarda lüks kokuların arkasına saklanan emanet elbiselerle hava atan zavallı görünümüne şehirli havası katmaya çalışan kenar mahalle dilberleride yok değildi yanii....
sessizlik kol gezerken sokaklarda sessizliği bozan delikanlı gençlerimiz vardı..romeo enteldi seranat yapardı bizimkiler sevgililerine iş atmak için ıslık çalardı voltalanırlardı sokaklarda gençlik hevesiyle..severdi ama bilirdi sevmeyi yapmacık olmazdı..
artık yok eskiler unutuldu birer birer...