( - kıracaksan sen kır be kader !
gel hadi gel ,geç kalacağız Azraille buluşmaya...)

/.. ağır aksak kaldırımlara vuruyorum
yatağım taş sanki / ömrüme uzak
yüreğim tenha dolu bir yalnızlık
anlıyorum ki sensizlikte bu çelişkide boğuluyorum...

...direniş cephesinde bir mevzideyim
yüreğim kurşunları kanatıyor / sözlerim buz tutuyor
çakıl taşlarından evler yapıyorum
inadına ocakları tüttürüyorum...
mutluluk bir oyunmuş / geç de olsa anlıyorum...

boğucu çekirge seslerinde yalvarıyorum
dön ama bu sefer perdeden süzülen sokak ışıklarına huzur ver !
bırak evimize o girsin / elimde kırk yıllık kahve fincanı
gökyüzün de dolunay , bahçem de fesleğen kokusu
bırak beni kader / işim yok seninle
...aşkı vurmuşlar zaten
buğulu sözlere gerek mi var bundan sonra...

-kıracaksan sen kır be kader!
Daha yolum yok benim ! mecalimse zaten hiç olmadı ki...

emreonbey