Derman yok bacaklarımda, isyan var ayaklarımda,
Boş yer varmı dinlenmek için parktaki bankta?
Her şeye boş vermiş, yıkılmış olan bu adam da kimdir?
Konuşalım hele biraz çekemediği dertleri nelerdir?
İsmi Sami, tamda otuzbeş yaşında
Düşünceden hiçte saç kalmamış başında.
Yas tutuyor, yaşayan nişanlısının ardından
O nişanlı ki; beyaz gelinlikle geçmiş yanından.
"Abi" diyor Sami, "intihar etmek istiyorum,
İntihar etmek çok günahmış, korkuyorum".
İki yıllık nişanlısnı çok, hemde çok severmiş.
Tüm sorunlar bitmiş, sıra evlenmeye gelmiş.
"Patron iş yerini sattı, parayı borsaya yatırdı,
Yeni patronda kapıyı dışarıdan kapattırdı.
Senin anlayacağın abi,işsiz kalakaldım
Bizim meslekte çalışacak yeni işte bulamadım.
Ev kirası, elektrik-su faturası, bakkal parası
Borçlara karşılık eşyalara el koydu emlak ağası.
Amele olarak inşaata gittim çalışmaya
İki yıllık nişanlım karar verdi ayrılmaya.
Böbreğimi satılığa çıkardım, alan olmadı
Nişanlım ellerin olunca, hayatın tadı kalmadı.
Abi, sen söyle, ben intihar etmeyimde kim etsin?
Söyle abi, bu hayat nasıl çekilecekse çekilsin?"
Her şeye boş vermiş Sami, sakal olmayan saça karışmış
Nişanlısıyla ilk tanıştığı bu parkta yaşarmış.
Erkekler ağlamazdı, ama Sami ağlıyor,
Onun gözünden düşen yaşlar yürek dağlıyor.
"Abi söylesene benimde hakkım değilmi, mutlu olmak?
Söylesene abi, söylesene kaderim mi böyle yaşamak?
O mutlu şimdi ellerin kollarında
Bense derbederim onun yollarında."
"Boş ver Sami, herşeye boş ver gitsin
Hayata yeniden başla, daha gençsin.
Tek o kadın değilya yaşayan dünyada
Kalk, toparlan, mutlu olacaksın en sonunda."

Yürüyorum, çakıllı dikenli olan yolların üstünde
Gördüklerim ürkütücü bu ülkenin başkentinde.