Tuhaflaştım
Hakikaten
Çok tuhaf!

Ben de artık
Tuhaf biriyim
Bunu bu akşam
İyice anladım…

Önce
Terkedildim
Terk edildim
Terk-e-dil-dim

Anladınız mı?
Ben anlayamadım.

Akşamüstüydü
Saat beş sularıydı
Hava yeni kararıyordu
Buluşacaktık,
Gelmedi!

Gelmeyecekmiş artık

Önemli bir randevuydu oysa
Hem iş görüşecektik
Hem yemek yiyecektik

Ne iş görüşmesine
Ne de yemeğe
Gelmedi!

Telefonumu da açmadı
İki-üç mesaj atmış
Peş peşe, kızmış
Kızdırmışım

Yanılmış
Yanıltmışım

Şâire dostum var
Kalemi gibi güçlü yüreği
Çiğdem, üzülme dedi
Üzülmedim!

Hayret
Gerçekten üzülmedim
Hafifledim sanki

Neden?
Bilmem!

Gidip
Sarhoş olmalıydım
Hüzünlü şarkılarla
Kahrolmalıydım
İlk akla gelen bu
Gönülden geçende
Ama ben öyle
Yapmadım

En evvelâ
Gidip yemek yedim
Biraz orada biraz burada
Beyoğlu lezzet zengini

Sonra fotoğraf çektim
Cümbüşümü çaldım
Tanımadığım insanlara
Şarkılar söyledim
Çoğu neş’eliydi hem
Ney bile üfledim

Tuhaf…