“Alçak Âdem Muhabbetleri – 1”


Hoş geldin gızım
Ne içeesin? Çay mı, gayfe mi?

Eveeet…
Bah şindi, senin yapçaan işlee belli
Zabah sekizde geleyosun,
Ahşam yedide çıkıyosun
Öğlen yarım saat yemek arası
Cumartesi gunü dörde beşe kada çalışıyoz

Var mı sorcan bişe?
İç çayını yavrım, soğutma.

Maaşı pirformansına gore şederiz
Sigorta migorta bakarız bi ara
Yeter ki annaşalım, sen
Eli yüzü düzgün bi hanımsın
İki çocun varmış di mi?
Allah bağışlasın…

Gocan? Ölmüş. Öyle mi?
Başın sağolsun, kolay değil.

Benim anamda dul başına büyüttü bizi
Rahmetli, nûr içinde yatsın, bilirim
Halden anarız yani güzel kızım.

Pazartesi gel başla,
Yannız önemli bi durum var
Şimdi böyle kıyafetlerle olmaz
Biz namıslı, güvenilir bir müesseseyiz
O sebepten deyom ki, böyle endamını
Oranı buranı gösteren şeyler
Fazla dikkat çeker, di mi?

Evinde giy, kim karışır?
İşten sora ne istersen giy,
Ama işte, ciddi olcaz,
Daha hanım hanım
Tamam mı?

Evin kirası ne kadar?
Nerde oturuyordunuz?
Kaloriferlimi?

Uzakmış, kirada fazla gibi,
Şimdi diycem ki bak, iyi dinle
İstersen benim bu semtte
Küçük bir dairem var,
Biraz küçük ama ee sizde
Fazla kalabalık değilsiniz zaten.
Gül gibi yaşarsınız.

Kaloriferli hem, şu kış günü
Soba derdiyle de uğraşmazsınız

Hem arada bir, bende uğrarım.
Dur hemen ya, yanış annama!

Aziz Allah…
Ben namazımı gılayım
Şederiz sorasına tamam mı?

Nere gidiyon yavrım?
Sana diyom gız!
Alla Alla...

İyilikte yaramıyo yahû.


00.55 – 10 Ocak 2011 Pazartesi / istanbul