0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
803
Okunma
Hep bir korkuyla baktım yaşamın penceresinden…
Perdeler arkası kapalı bir kapıydı yüzüme kapanan
Ne geçmişime nefes verdim ne gelecekle savaş için kalkan kullandım…
Hep korkuyla baktım gözlerine kaçışlarım bundandır boğulma korkusu
Yüzmenin ne demek olduğunu unutturuyordu
Her kulaç atışımda sana hep seni yaşadım…
Korkuyla bir gün doğmayacak olan güneşi görmenin ne anlama geldiğini…
Ve görmediğinde yaşamın kıyısında senin için puslu demir atanı…
İşte o zaman anlarsın korkuların anlamsız olmadığını…
Hep korkuyla içtim dudaklarını yıllanmış şarap tadında
Bir ürperti belirir ruhumda.
