Köyümde Dört Mevsim

KIŞ

Tezekler sobada, goylanadursun,
Toplanmış komşular köy odasına.
Kavurga kavrulsun, hedik vurulsun
Hazırlanın hikayenin hasına.

Ziyafet sonrası başlar destanlar,
Pür dikkat dinlerdi bütün ahali.
Kırk arşın uzarmış çatal zülfükar,
“Muhammet pek darda, yetiş ya Ali”

Kulaklar alışık bu nidalara,
Doğrardı zülfükar münafıkları,
Dualar ederdik kahramanlara,
Okurduk peş peşe fatihaları.

Yarınaysa Eba Müslim destanı,
Emevi tahtına bu pir son verdi,
Bu kahraman yakaladı Mervan’ı
Bu destanlar düşlerimi süslerdi.

Babalar odada anneler evde,
Hep böyle geçerdi kış geceleri
Kızlar çuhralıkta, gençler kahvede,
Düğündü, dernekti düşünceleri.


BAHAR



Kış bitmiştir karşılarız baharı,
Birden değişmiştir köyün havası,
Kadınlar karınca, erkekler arı,
Ah bir de olmazsa sınır davası.

Martın yarısında sezilir bahar,
Yeşerir yamaçlar, yeşerir beller,
Yazıda, yabanda tüm köylü zahar,
Kadınlar çapada, beyler bağ beller.



YAZ


Başaklar sararmış, girer ırgatlık,
Bin gayretle kaldırırlar harmanı
Bu dökülen terler kışa rahatlık,
Güz ayları düğün, dernek zamanı.

Köylüm ektiğini biçer yaz ayı,
Borçlarını öder, düğün düşünür,
Pazarlara tutar tayı, buzağyı,
Başlık parasını istiyor dünür.


Ve SONBAHAR

Büyük evde çuval, çuval erzaklar,
Göz atılır ahır ile ağıla
Çatılara dikilmiştir bayraklar,
Her şey tamam okuntular dağıla.


Fırdolayı dizilirdik halaya,
El ele bekarı, evlisi, dulu,
Zurnacı da başlar yeşil aynaya,
Davulcuysa patlatacak davulu.

İşte böyle geçer köyde mevsimler,
Hep ilginçtir köyün on iki ayı,
Bunları yazdırdı eski resimler,
Gurbet elde kim özlemez sılayı.


Memduh Çökelek



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.