4
Yorum
4
Beğeni
4,9
Puan
2830
Okunma
/...Avuç olup
Bir yudum dolmama
İzin verdi göğün pamuk saçlarından dökülen papatyalar …/
Gözlerim kırpılabilecek kadar açıktı
Kimse hatırlamıyordu düşlerin gümüş rengini...
Ve hâlâ anlatmadım size
Ağaçların konuştuklarını duyabildiğimi…
-Ne güzel gülüş bu çocuk!
Gökyüzüm gibisin!
Bastığın yerde toprak bağdaş kurar
Kış örtüsünü dizlerine alıp…
Bademe zeytin aşısı gözlerinin ışığıyla yarışır
Pelerinine saklanmadan önce Güneş’in yüzü…
Mevsim bu işte
Sen…
Ellerime uzanmıyor gün
Kitaplar kelimelerine açılmıyor
Özlem kokmayan düşleri tanımıyorum
Ve susuyor adını yaşam sözüm…
Yağmur denir ya
Ben papatya ekiyorum …
ezgi ç.
07.01.2011
5.0
89% (8)
4.0
11% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz