ADIMSIZ YÜRÜYÜŞLERİM VARDI
Bu kentin kuytu gecelerinde
Adımsız yürüyüşlerim vardı. Düşlerimde bir resim, Kırık dökük sevinçlerden kalma İçinde sen... Oyuncakları çalınmış küçük bir çocuktun. Ceplerinden hüzünler dökülürken, Sana en maviyi hediye sunardım eskiden. Kente grilik çökünce, Kaçtım sensizliğime inat Başka coğrafyalara... Yoksulluğumdan utandım belki Alır götürür sandım tüm maviliklerimi. Şimdi, Bir is, bir yanık kokusu kaldı bana. Umarsızlığına tanık oldum, Şehrimin en debdebeli sokaklarının. Kaçmadım artık, Gündüzlerime derbeder Umutlar biledim. Hep beklediğim bir yağmur vardı Çiselesin isterdim. Dağıtsın sislerimi... Ve seni göreyim. Gelişlerinin yağmuruna gözyaşım karışırdı Ağlardım kentimin gecelerine, Hiç gelmeyecek gelişlerin için, Adımsız yürüyüşlerim vardı, Karanlığı en ince yerinden bölen... |
daha güzel olacak yazdıkca...
A.RIZA