zaten rüzgâr vardı, hava soğuktu.
git dediğinde,
giderdim.

...alaca akşam ayazlarında dönerdi eve.
bayır çıkar,
bayırlaşan sırtında dünyanın yükünü
dünyasının yükünü taşırdı.

bir kesekâğıdından taşan
mandalinalar,
çikolatalar,
yaklaşan bir adam!
işte babam...

...zaten rüzgâr var, hava soğuk.
ben giyinmeyi öğrenemediğim için
üşürüm hala

kızsana bana.
bir kez seni öpüşüm, son kez seni görüşüm,
inkâr ettiğim ikametin,
umursamadığım bayramlar var şimdi aklımda;

...kılınan sabah namazları,
el öpme merasimi,
en güzel kahvaltı,
kurulan ikram sofraları,

gelen giden,
gidilenler...

umursamadığım bu bayramlar şimdi aklımda.
hiç özlemedim baba.

sen benim yerime de öp dedelerimin ellerinden.
ne böğürtlenler eski tadında,
ne fötr şapkalı memur kaldı
söyle onlara .
artık, 38 numara pabuç giyiyorum.
saçlarım aynı renk,
gözlerim hala kocaman,
ve hala ağlayabiliyorum
sık sık...

beni unutmasınlar.

zaten rüzgâr var, hava soğuk
üşüme git dediğinde giderdim ya
bu yüzden üşüdüğüm her yerden
gitmeyi sevdim baba

...bak dinle,
sade kelimeler nasılda peş peşe
yükünü alıyor dünyanın

ve hafif kılıyor kalanları...

Gunda