Seninle mutluydum Berlin,de
Sen olduğun için Berlin güzeldi.
Berlin, sen vardın diye sıcaktı..
Şimdi sensiz ne yaparım..

İşinden atılmış işciler gibiyim.
Mektubun, sanki çıkış belgem fabrikadan..
Binlerce makina uğulduyor kulaklarımda,
Yazdıklarının farkı yok Almancadan..

Okudukça anlamıyorum hiç bir şeyi..
Anlamıyorum neden değiştiğini mevsimlerin,
Anlamıyorum seni,sensizliği..,
Anlamıyorum..

Caffe Kranzler,de yine yaşlılar oturuyor
Pientka,da ise gençler..
Seni Pientka,da arıyorum,
Kendimi Kranzler,de
Ve öylece geçiyor günler,geceler..

Krauzberg,de her adımda bir türk,
Bir türkü tutturmuş geçiyor..
Hasretlik üstüne, yokluk üstüne..
Dindirmiyor acısını gazeteler,demeçler.
Atıyor çöp tenekesine..

Ben de mektubunu yırtıp atıyorum.
Yakıyorum üstelik.
Ama yetmiyor anılarına gücüm,
Bir Wansee,bir Grünewald,bir Tegel
Yürüyorum..
Oysa arkada gözüm..