kanını versene bana
ellerimde yaran var
yüzüne gerilen kirpiklerinin
divana geçmiş güzelliğini
alnıma
sarı bir ışık halinde sar

adını versene bana
harflerinde ilk sancılar

dünyada sevgi için çarpan yürekler
oldukça ilgilendirirdi seni
işte kimileri:
romeo ve juliet
leyle ile mecnun
sen ve ben
andré joseph
salis de saglia...

acını versene bana
bendekiler bana alıştılar

başkadır birinin diğerine karşı geceleri
kimileri gözlerini kapayınca
uykularına katık pembe düşler bulurlar
kimileriyse yok olurlar
yaratamadıkları imgeler yolunda
yaşama uygulayamadıkları düşünceler adına yiterler.

bana versene beni
sendekiler kedere karıştılar

dudaklarında şarap rengi söz artıklarının
ezilmiş mahzunlaşmış kokulu tadı var
...........................dilimde
esri konuşmaların peltek sesi
aşkta şairliğin tutkun isterisi
göz aldatan biçimlerden iğrenen
ve deccal
ve yaşamla dövüşen
ve direnmiş
dünya fazlasıyım
..............................yaşımı versene bana
ardında yüzlerce yıl var.
karşımdaysa hep aynı
sonyaza benzeyen bir bulvar
ve
kanımda dengesiz üreyen alyuvarlar..