Adın arşa yazıldı, silinmeyen kalemle
Günahkâr zalimlerden, kaç bin kalbi pak ettin
Müminler hayran size, şimdi bütün âlemle
Artık diller duada, sen her şeyi hak ettin
…Yürekler ebediyen, yalnız sana sürgülü
…Gönüller sultanısın, ey Allah’ın Resulü

Rab’den gelen vahiyle, adaleti doğruyu
Sundukça dua etti, karınca, keklik, arı
Zillette olanlara, Hakk’a giden çağrıyı
Yaptıkça yıkılmıştı, nice utanç duvarı
…Ey insanlık uyanın, işte rahmet sümbülü
…Gönüller sultanısın, ey Allah’ın Resulü

Yüreklerde solmayan, sarı gül akzambak’sın
Örümcek ağı gibi, örülmüşken her hile
İbret almak isteyen, dönsün tarihe baksın
Tasavvurlar kar etmez, ben ne desem nafile
…Yoluna baş koyandan, kaldırır her müşkülü
…Gönüller sultanısın, ey Allah’ın Resulü

Dinleyin ey insanlık, bu çağrı misal değil
Vakit gelip bir avuç olmadan kara toprak
Kurtuluş var çağrıda, söylenen masal değil
Ruh bedenden ayrılıp, solmadan yaprak, yaprak
…İşte bundan yürekler aşkının rüzgârgülü
…Gönüller sultanısın, ey Allah’ın Resulü

Dağ kadar sevgisini seninle bölerken o
Yüzünde ilahi nur gözlerinde yaş olsun
Sen ağlarken ağlayıp seninle gülerken o
İsterdi ki ümmeti ümmetlere baş olsun
…O ki Hakk’ın Nebi’si, tek kurtuluş formülü
…Gönüller sultanısın, ey Allah’ın Resulü

Muzaffer TEKBIYIK