Bana deli diyorlar, yoksa ben deli miyim?
Anneciğim ben senin, saçının teli miyim?


Atın karanlıklara, kalmasın hiçbir delik
Zindanlar arkadaşım, yeter bana şimdilik
Bakmayın suratıma, tuhaf, tuhaf öyle dik
Zaman böylece yuttu, saçlarıma ak düştü
Akıl denen takvimden, her gün bir yaprak düştü
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Hayranım Ankara’ya, İstanbul’a Konya’ya
Ben büyük İskender’im, sorun Makedonya’ya
Vurmayın bana kırbaç, sürgün edin Hanya’ya
Kaç akıllı kalkmış ki, yattığı en son yerden
Benim aklım dönmedi, gittiği son seferden
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

O at üstünde giden Teoman mı Mete mi?
Hani Barbaros nerde, niçin kalkmıyor gemi
Neden gökler karanlık, hata gözlerimde mi?
Yok, gözler de kalmamış yok ki yürekte sızı
Ben nasıl anlatayım, gerçekten akılsızı
Öyleyse sarın beni şöyle adamakıllı,
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

İmparator Sezar’ım affettim suçlarımı
Beethoven, Şopen okşar, cümbüşle saçlarımı
Müzelere bıraktım, giydiğim taçlarımı
Dünyada icat etsem nice bin harikalar
Bu delidir diyerek zırdeliler yakalar
Öyleyse sarın beni, Şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Bakmayın suratıma, yapmayın sihirleri
Akıtmayın üstüme, çayları nehirleri
Yalvarırım yakmayın, köyleri şehirleri
Vurmayın bana kırbaç aldanıp da yalana
Rastlamadım can yakıp sonra ibret alana
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Ensemdeki nefes ne, kim içimdeki casus
Ey rüzgâr kes sesini, gökteki yıldırım sus
Ne olur Sezar gibi, beni de vur Brütus
Aklımla göç edeyim bari yalan dünyadan
Öldürmeyin kalkayım gördüğüm son rüyadan
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Çok zalim firavunlar, çıkmışlar arlarından
Sıyrılmış kefen denen, o ince zarlarından
Bak ölüler gülüyor, bana mezarlarından
Bin sene hayat sürdüm ömür son yaşa geldi
İnsandan Azrailler sonun da başa geldi
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı


Çıkarın üstümde ki, mor düğmeli cepkeni
Ak denizden gelen kim, açmış pupa yelkeni
Vurdukça vuruyorlar, sarmışlar hepsi beni
Neden fayda vermiyor korku telaş boşuna
Kan çanağı gözlerden aksa son yaş boşuna
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Karanlık gecelere, sevdamı veriyorum
Gözlerim kapanınca, daha net görüyorum
Her yer cam kırıkları üstünde yürüyorum
Kan revan olmuş yerler, benim kalbim haz duyar
Canım yandıkça ruhum acıları az duyar
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı

Ben Gazali ben Sinan, yoksa ben veli miyim?
Ne olur söyle anne, saçının teli miyim?
Neden taşlıyorsunuz, yani ben deli miyim?
Vurmayın yeter artık, canım çırpınır suda
Belkide bir deli için ermek budur maksuda
Öyleyse sarın beni, şöyle adamakıllı
Bana deli diyorlar, sorarım kim akıllı.

Muzaffer TEKBIYIK