Yan çizmedi dik duruyor kalemim
İçi dışı “bir” olmaya çalıştım
Ruhum darda ten yoruyor elemim
Dobra dobra “hür” olmaya çalıştım

Kimin ile yarı yolda buluşup
Kâh hem fikir, kâh kiminle çelişip
Günden güne tecrübeyle gelişip
Işık saçıp “nur” olmaya çalıştım

Yön vermeye çalışanlar çok oldu
Yazdıklarım sanki ona yük oldu
Okudukça tanıdıkça şok’ oldu
Bilmeyene “sır” olmaya çalıştım

Kimse bana veremedi vesvese
Saygı duydum her görüşe her sese
Kibir haram, böbürlenen herkese
Alçaklara “Tur” olmaya çalıştım

Olmamıştır bende zulme alaka
Hak edene esirgemem falaka
Dünya dolu, yağcı, zevzek, yalaka
Ben de başka “tür” olmaya çalıştım

Değil gözüm ne koltuk ne masada
Benim gönlüm vatan için tasada
Zulme karşı durmak var bu yasada
Engel olup “sur” olmaya çalıştım

Yazım bitmez daha yeni başladım
Kısa anda bir çok konu işledim
Gaddarları, zalimleri taşladım
Mazlumlara “yâr” olmaya çalıştım

Takılanlar alır benden yanıtı
Bu alanda çoktur bunun kanıtı
Garibanın dikilir mi anıtı?
Mikdatî’yim “var” olmaya çalıştım


Mikdat Bal