Senliyken, sensiz kaldım bilmediğim
Aslında var olduğum ama yolumu bulamadığım bir şehirde…
Gözlerim kapandı, en çıkmaz sokakların ağır silesine…
Kalp atışlarım yavaşladı, sensiz geçen her zaman akışında…
Belkide sende hala saklı benden birşeyler,
Belki hala benimsin.
Hala bir yerlerdesin,
Ve
merak ediyorum neden bu kadar vazgeçilmessin?
Sadece sen,
hala sen
istekle sen
“Neden?”, “Nasıl?”
Sorularının cevaplarını bilmediğim soru işaretlerinden kalma ,
Tutkular çemberindeyim….

Gereksizce büyüyor içimdeki sevgi,
Bitirmem gerektiğini biliyorum
Ama istemiyorum!
Kendime acı çektirmeyi yeğliyorum…
Hayatın en güzel şeylerini…
Senin gibi bir acıyla değişiyorum.
Kafamda aslında var olmamış ve olmayacak olan;
Yapabilirim…sandığım herşeyin,
Hiçbirsey olmadığına tanık olmaktan korkuyorum.


Hem bana koskoca sevgi veriyorsun,
Hem benim icin pişmanlık oluyorsun,
Nasıl bu kadar ikili oynuyorsun?
Neden bana bunu yapıyorsun.
Kişiliği hesaplanmamış bir insansın sen!
Sensizliğin ne getireceğini bilmeden,
Kararsızca ve istekle senle yürüyorum,
Sensiz kaldığım her şehirde….

Ask mı bu?
Hem senden kopmak istemiyorum,
Hem senin yokluğunda mutlu olucağıma inanıyorum.
Hem sende batan güneşi selamlıyorum,
Hem sensiz herşeyin bittiğine şahit oluyorum,
Senle de olmuyor,
Sensiz de…

Çeliskiler içinde senden cevap bekliyorum…
Sevmelerim yıkıp geçiyor dünyayı.
Neyin içinde olduğumu bilmeden;
Şimdiki zamanların kelime oyunlarında
Kendimi kaybediyorum…
Geçmis zamanların, kurnaz hilesiyle karşılaşıyorum
Ve
Gelecek zamanların karmaşıklığını görmeye calışıyorum …

Kalbimin anahtarı senin elinde,
Ne olur ya gir, ya çık
Öyle durma kalbimin önünde usul usul,
Kafamı karıştırma….
Ben kalbim için doğru yolu bulmaya gidiyorum;
Sınırsız düşler diyarına.
Sensiz üşümek var işin ucunda,
Ya da herşeyin bittiğini ilan edicek bir duyuru.
Kim bilebilir…
Ama ben şimdi gidiyorum
Ve
Geldiğimde seni iyi bulmak istiyorum…