Kafa karışıklığının yol açtığı bir hikayedeyim.
Nadir bir çiçek, yorgun bakışlarının altında ezilen,
Belkide hikayenin baş kahramanı,
Aslında baş kahramanı olmak için çabalayanım.


Sonunu bulamıyorum,
Getiremiyorum...
Gördüklerimi çöpe atmakla görevlendirildim.
Bir köle olarak değil, Bir aşık olarak görev yapıyorum.


Zamanla yarışıyor,
Bir kişi için, ömür boyu bekliyoum.
Dedim ya; Kafa karışıklığının yol açtığı bir hikaye bu.

Yorgun gözlerin, umutla bakması;
Belkide şizofren beyin yapısının kurduğu,
Garip bir yansıma barındırıyorum içinde...

Ama klasikleşmiş gerçek bir aşk isteyerek yürüyorum.
Onun için çabalıyorum
ve
Azad ediyorum kendimi karışıklığının içinden
Fakat şu var ki;
Karmaşıklığı en kısa sürede bitirmek üzere
Maziye bir çizgi çekmeye adadım kendimi,
Umarım mutlu sonla bitiririm bu hikayeyi,
Ya da umutsuz kapıları kapatır,
Tertemiz bir sayfayla yeni bir hikaye yazabilirim…..