Ne güzel duygu seli
Ta falezlerden akıp
Meltem misali
Ruhumun perdelerine çarptı.
Aşktım, aşıktım
Ay ışığında yudum kendimi.
Bir yanım aktı ta Antalya’ya,
Kaç mesafeyi
Bir göz açıp kapayıncaya kadar
Gördüm geldim...
Süleyman’ın cini,
Almış götür be
Vaybe...

Güzel saçlarıyla
Denizi süpüren kız
Oturmuş kayalıklara,
Gözleri ışıldayan yakamozlarda.
Titriyor kalbi su gibi;
Temiz, ferah bir akdeniz akşamında,
Ay parçası yüzüyle
Dalmış ki,
Deniz gibi gözleri
Ufkun en sonunda...

Vardım ağır ağır yanına
Bir serçe gibi ürkek
Gördü beni öyle baktı ki:
Ta içimden bir parçam kopup
Gözlerinden Kalbine düştü.
Ben sevmişim be
Ne güzelmiş,
Hayat,
Bir anda akdenizde
Denizkızının rüyasında olmakmış.

Oturduk
Zaman durdu.
Gök pırıl pırıl,
Gönlümüz gibi ışık.
Bir yelkenli geçiyor açıktan
Selam veriyor yansıyan gönlümüze.
Bir sen bir ben
Ufukta kaybolan yelkenli
Hayat böyle işte
Dur durak yok
Sevecek zaman şimdi;
Daha sonrayı bilecek,
Gücümüz yok.

Yürek çarpıntım dedin ya
Kıyıya vuran dalgalar gibi
Şiir gibi yumuşak
Sevgi gibi sıcak.
Sessiz sessiz sızıyor içime.
Sen atıyor kalbim
Biz daha büyük bir sevginin
Yüreğinden geçen
Anlık bir sahneyiz şimdi.
Haydi bak gözlerime
Ellerim ellerinde
Vaybe...

(Ocak 2011 İstanbul)