Açın sesini yüreğimin,
Avaz avaz konuşmak istiyorum…


Her lahza adını dudaklarıma tuz gibi basan
Yüzsüz insanların yüzlerine baka baka,
Tekil özlemlerimin çoğul sancılarıyla
Eğrilmiş gönlünün önünde diz çöküp,
Kucak açıyorum…

Açılan onca kapalı kapının ardında
Hayallerimi,
Kendimi,
Aşkı,
Unutarak…
Dağlanan yüreğimle basıyorum
Közlerine adım başına kurulmuş tuzakların…

Ağlayan yangınlarımın tenindeki acıyı bilemezsin…
Anlayamazsın gözlerime sürülmüş kırmızılığı
Ve göremezsin alnıma yazılmış sevdanın adını…

Bugün bir düş daha katledecek
Yokluğu kenetlediğin dudakların…
Sinemden içeri bir yalnızlık daha batıracak,
Ve Lime lime edilmiş sokakların koynuna
Kaçacak cümlelerim…



Hiç kimse görmeyecek yokluğundan kaçıp
Uykularımı kapında sabahlattığımı…

Mülteci bakışlarımın değdiği yerden
Öpecek seni aşk…
Yüreğine Namahrem yüreğimle,
Göz değmemiş,
Issızlığına dokundukça günahına gireceğim…

Bunları ne sen bileceksin,
Ne de içine seni alan bu koca şehir…
Kimsenin ruhu duymayacak…

Yüreğini kaçıracağım bu gece…
Pencereni açık bırak...