0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
783
Okunma
Dışarıda, tanıdık bir yalnızlık mizacı.
Heybeti tutunmuş yankısına, uzağın.
Tek ve hür ağaçlar… Yaşamak gibi.
Çaprazında vurulmuş bu ayrıntının,
Tutkulu bir arzulanmada gözlerim!
Yangın yangın…
Soğuğuna dem vuran bir titreyişi,
Islak bir üşüme isteği var dışarının.
Dışarının hareketsiz, soluksuz titreyişleri… Gözlerim gibi…
Yabancı değil bu yalnızlık çocukluğuma.
Filozof masumiyeti evresinde
Tanıdık… Çocukluğuma.
Annenin çocuğunu döverken bile
“anne” diye haykırışı değil midir
masumiyeti çocukluğumuzun…
Ve gözlerim,
Her zerresine bu sis gibi
Çökmekte, boşluğuna hatıraların…
Bir mezarlık bulvarı gibi sessiz.
Bir bedevi sabrı ile beklemekte.
Beklemekte ve ölmekte…
Gözlerinsiz…
