2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1166
Okunma

...........1........
Uyuya kalırdı gecelerde...
Rüya egemenliğinde yalnızlığı
istemsiz düşlerle sonlanırken
kırık camın ıslığına giderdi aklı
Üşüyen ayaklarında
merasim dönüşünde böcekler
kıpırdata durur canını ve
kanı beynine gider
Düşleri söner,
kurtulur yalnızlığından
kırkayaklıların ritimleriyle.
ve düşüne durur ;
...........neden,
...................neden?
..............2.........
Uyuya kalmış içi
gitmez olmuş gölgesi
Acı düşleri,
kırıklı birikintileri
ya da çaresizlikleri...
Ama duymuyor artık kimseyi.
Gözleri
ve
son sözleri...
Tüm dünyaya bir sır bırakıp,
boşluğu yedi...
Ve
gitti.
1867