7
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
2603
Okunma

gece
3.47 yalnızlığı
uyku yine sahur telaşında
üşümüşde bana sarılırmışsın numarası yapıyorum
hani senin gittiğin yöne bakan pencere vardı ya
tam da onun önüne konuşlanınca
bir sürü beyaz kağıt
ucu itina ile incitilmiş kalemler
özellikle kurşun gibi ağır olanlarından
yazdığımda kan yerinde ağarmalı
soğumuş kahvemden bir yudum alıyorum
rastgele başlıyorum yazmaya
satırbaşına ünlüyorum
nerden gelip de beni sevdiğini
sonra bir sonraki satıra
sevdiysen ne diye gittiğini
kağıt can evinden yanıyor
kelimeler çaresiz
cümle aralarında kim vurduya gidiyor
dön diyemiyorum bu yüzden sana
ne olur katledilmişti...
suyun donması
beklemem için bahanedir
bilmeyen bilmez
ama buz erir
buz kıracağım var mı ki benim?
mektup açacağım var ama
syrus
5.0
100% (11)