Bazen içine koyup aklımı,
Posta yoluyla gönderdiğim bir zarf...
Ölümsüzlüğe.

Bazen bir dert ortağı,
Bazen de bir sırdaş;
Gözlerimi, kulaklarımı ve ağzımı kapatan...
(Sonra ben devekuşu, o toprak)

Bazen bir kaçış,
Bazen bir sahne,
Elime kalem almaya tatlı ve şirin bir bahane...

Aklımın bizatihi kendisi bazen,
Aklım izne çıktığında,
Çıkarsa diye ya da,
Yine bir sigara molasına mesai saatlerinde.

Arkadaştan daha ziyade bir merhem,
Düşüncelerimin açtığı yaraları kapatacak,
Sonu gelmez bir cümle,
Biricik barınağı,
Bir dizeye sığmayan ve
Nokta işaretini tanımayan,
Her şeye rağmen de tanımayacak olan,
Bir kaç kimsesiz mürekkep damlasının.

Küçücük, korkak, zayıf, kaçak...
Fikirciklerimin korunağı.

Fedakar müzeyyen kalpli kardeşimin,
Gönülden armağanı.

Akıl defterim,
İçimde bitirmek istemediğim,
Hep yarım bir ifade,
Bir kenara bırakamadığım,
Çocuk ruhuma hediye,
Bitmeyecek ama...

Akıl Defterim...

Tunç AY - 8364191220102200