Bakıp güzellere "âh!" etme gönül,
Sonra dilden dile düşer gezersin.
Cihâna yayılır söylencen bir gün,

Ömrünce melâle düşer gezersin,
Melâli ömrünce yaşar gezersin.


Tuzaktır; inanma, ümit verirse,
Gözlerini kara sevda bürürse,
Adımların aşktan yana yürürse,

Varır gurbet ele düşer gezersin,
Sığmaz yere, göğe taşar gezersin.


Söyle, ne bulmuştur dünyada seven?
Kaç gönül vardır ki candan sevilen?!
Yüksek uçma bir güzeli sevmeknen

Çıkılmaz bir yola düşer gezersin,
Düştüğün bu hâle şaşar gezersin.


Çetin bir cenktir aşk, demedi deme
Bağlanıp güzele yoldan eyleme.
Ko yansın yüreğin, yağmur dileme

Sevmek odur; çöle düşer gezersin,
Deryâyı damlada aşar gezersin.


GAFLETÎ bilene bunca söz yeter
Seni aldatmaya bir çift göz yeter.
Biraz işve, azcık edâ, naz yeter

Kerem yanar, küle düşer gezersin
Düşersin ey gönül! Düşer gezersin.