Durun durun!

Zihnime girip girip, kaçan düşünceler.
Hani kurt olsalar, bedeni işte öyle yerler.

Bin kere "niçin" gibi sorulara boğulur,
Akıl; köpek olsa, dakkasında kudurur.

"Nereden, nasıl -veya- ne zaman" hele bir dur.
Zerresi düşse fikre; akıl orada boğulur.

Esamesi suallerin, tatlı birer ok.
düşünmek; iyi, kötü.. düşünmek ah! ne çok.

Gece indi mi eve, yatak bedene ırak.
Pencere önü makam, bilinç; özgür tutsak.

Uyku, güzel şirin uyku; elimden hep tutan.
Nihayet çalar kapıyı habis ruhlu şeytan.

Eller, parmaklar başıma kafes; nasıl yapsak?
Defol! aşağılık piç. Ah! seni bir kovsak.

Herkes mesutsa sorguyu bırakalı beri;
Bu kalabalık tımarhanede bir benim deli.

El uzatın yıldızlar! Nadana el uzatın.
Tutup ellerimden beni, arşa ulaştırın.

Çözemiyor isek hali, içinden keşmekeşin;
Haricen görmek gerek, ahvali idrak için.