1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1694
Okunma
İstanbul ayrılığın şehridir
Düğümlenir boğazında
Akıntıya kapılıp gider aşk
Bir başka bahar umuduna
Hüznün şehridir İstanbul
Koparır sevdiklerini senden birer birer
Yapraksız ağaç gibi
Şakağında patlar yalnızlık adlı mavzer
Kışa dönüktür umutlar
Bir yanı yalnızlık, bir yanı hüzün sarar
Bir umut beklerken
Sarar etrafını sualden firar haydutlar
Bazen umut yüklenir sana
Altındır taşın toprağın İstanbul
Binbir ümit bezenir hayalinde
Gecelerini sirenler bozar, kaybolur sis bulutu gibi huzur
Ve sen İstanbul
Yirmi yıllık ömrün
Baharını kışa, kışı bahara çeviren
Hüznümle bir bütün …
AnTi LoWe …
( 20 / 12 / 2010 )
Cevap Yaz