1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1428
Okunma
karanlık bir ömür haftalar aylar
sonbahar kışta tomurcuk umutlar
hani arada bir gün güneş açar
unutturur acıyı o yalan bahar
birden çocukca kanıp şekere
umut sarar çoğaltan bu dürtü
yanılıp bademler durur çiçeğe
beklenti akim yarım kalır ülkü
işte sen de böyle güzel günsün
hayal ve umutlara koyupta giden
çiçekler açtıran güneşli bakış
ve yalnızlığın soğuğunda donuş
iki günlük bahara şükür mü edem
yoksa yalan bahara küfür mü edem
umutsuzken tatmadığım haz elem
yürüyünce can suyum sancıtır oldu
5.0
100% (1)
Cevap Yaz