İlgimiz yok kurguyla, hayallerle düşlerle,
Ya; yaşayıp yazarız, ya da yazar yaşarız.
Ütopik uğraşmayız, olmayacak işlerle,
Sınırlıdır haddimiz, sanmasınlar aşarız.

Kendimizi biliriz, küfredilsek sövülsek,
Vuran eli tanırız, bin yumrukla dövülsek,
Ahvalimiz değişmez, yerilsek ve övülsek,
Erbabı muhabbete, daim gönül açarız.

Abes ile iştigal, edenlerden olmayız,
Müspetleri özümser, menfilerle dolmayız,
Dikeni candan sever yaprağını yolmayız,
Gülü gönle sindirir, rayihalar saçarız.

Her canlıya saygımız, yaratılış gereği,
Karıncadan sakınır, incitmeyiz sineği,
Rıfk ile gözetiriz, nefis denen bineği,
İfrat ile tefritten, uzaklaşır kaçarız.

Mihnete sataşmadan, can özünü yakmadan,
Kokusunu alırız, yokluk gelip çatmadan,
Muhannetin belası, görünür göz açmadan,
En kudretli zamanda, biliriz ki naçarız.

Bal dudaklı dillere, zehir zıkkım sunulmaz,
Zarar verici nesne bu dükkânda bulunmaz,
Kişide hâl gerekli, sözle insan olunmaz,
Olgun gibi görünen, keleklere şaşarız.

Ne dikleşir kimseye, ne önünde büzülür,
Ne varlığa sevinir, ne yokluğa üzülür,
Yaralının kalbinden, gurur kibir süzülür,
Kim ne sansa biz oyuz, ne eksilir taşarız.

19.12.2010…Mustafa YARALI