7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
975
Okunma
Aklın ve kelimelerin kifayetsiz kaldığı bir gecede,belki de yalnızlığı büsbütün unutmuşken kendi ellerimle hüzne uğurladığım sevgiliye,yalnızlığımı azad eden güzele sözlerimdir..
edebi değil belki şiir bile değil ama yüreğimin seslenişidir...
bekliyorum hayatımın gülen yüzü...
İstediğim zaman değil
güldüğün zaman gelmelisin bana
tıpkı gülen resmin gibi olmalı yüzün
herşeyinle güldüğün zaman gelmelisin
çöplük çocuklarının öyküsünü anlatmalısın
boyacı çocukların ellerindeki
boya lekeleri gelmeli gözlerimizin önüne
gemisini kaybetmiş kaptanın hüznü
dalmalı belki de gecemize
yıldızları vuran kahpe kurşunların
yüreğimizi titretmesiyle akmalı gözyaşlarımız
güldüğün zaman olmalısın sensizlik kokan odamda
gözyaşların bile gülerken akmalı
gülerken anlatmalısın düşerimizi
sen ağlarken saçlarını okşamalıyım
omuzumda uyumalısın
benden cesaret almalı hayallerin
istediğim zaman değil
güldüğün zaman gelmelisin bana
benimle hüzünlenmeli benimle gülmelisin
belki de çok şey istedim senden
anlattığım doğrular korkuttu belki de
ama yine de gülmelisin benimle
güneş ellerimizin arasında
ve ellerimin arasında uyumalısın sen..
istediğim zaman değil
güldüğün zaman gelmelisin bana...