Ne yaprağın kurusun ne gülün solsun
Yüreğin hep sevgiyle dolsun,
Aklında hep o uzak sevgili olsun
Hasret seni tüketmesin,
Günün hep aydınlık olsun
Ey uzak sevgili
Sen ki çok uzaktasın
Unutma hep aklımdasın
Ve yüreğimdeki aşkın
Bir güneş kadar yakıcı
Yüzün bir yıldız kadar parlak,
Hasret bende dert bende
Çile bende
Derman sende
Uzaklık sende
Yakınlık bende
Ey uzak sevgili
Ben yaklaştıkça sen kaçıyordun
Sen yoktun yanımda
Ben yalnızdım sen yalnızdın.
Ne oldu şimdi, soruyorum sana
Ne sen kazandın ne de ben
Ayrılık hep bizi buldu.
Hasret bizi vurdu.
Kim derdi bir gün böyle olacağını,
Hıçkırarak ağlayacağımızı,
Hiç bilmezdim kader olacağını

Ey uzak sevgili,
Sen bana yasaksın ben sana
Kim derdi bir gün elin olacaksın
Benim olmayacaksın diye
İşte o gün bu günmüş
ey uzak sevgili sen bana
Sen bana mecbursun ben sana
Ama kader dediler adına
Gurbet dediler namına
İyi dedik çekeceğiz dedik
Ama kim okudu kim yazdı
Kim güldü kim ağladı.
Ey yüksek diyarlarda açan çiçeğim ben
Ağladıkça sen gülen sevgilim.
Bu isyan değil bu matem değil
Bilesin
Ey nedeni bilinmeden
Ayrılık diye tutturan sevgilim
Ne sen mutlusun şimdi nede ben
Mertlik bilmeyen güzel sevgili
Soruyorum sana son yuvanda
Mutlu musun?
Belli çok mutlusun
Azrail’den duydum dün gece:
Misafir olmuş sana
Ey uzak sevgili
Mutlu musun? Yaşamından
Beni üzerken belli çok mutlusun
Mezarında açan çiçeklerin SOLMUŞ