Sessizli(-ğin)k kahrediyor yüreğimi
Ben anlıyorum arada yazdığın soyut birkaç kelimenden de olsa
o güzel yüreğinden geçenleri
Anlatmak istediklerini
ama bilemezsin ne çok kırgın nasıl mecbur….

...............
.........
..............

bir hiçlikten ibaretti sensizlik ve seni fısıldardı yine de
sağır edici sessizlik yankılana yan...
yana yıkıla yüreğim viran hayalet şehirlerde
soluk bir işaretken şimdi yolum düşer oldu uzak kentlere
kendimden kaçmak mümkün mü bilemem
ama ruhum firarda
peşimi bırakmaz canımdaki acı.. acım.
Biran unutmak istiyorum…
(ama) biran..
Sanırım ben ne istediğimi dahi bilmiyorum.
Ben…
Yok bişey…
……
…..
……..

Korkuyorum.
Sen, düşlerimde…..
Yanıyorsun.
Biran ellerini hissediyorum uykumda.
varsın işte,
Kurumuş ellerin
Kanım çekildi diyorsun.
Korkuyorum, gözümün önünde eriyorsun, sanki.
Siliniyorsun!
………..
……..
……..
Kabuslardan uyanıyorum her gece
Yeni kabuslara…
Karanlık peşimde kaçıyorum, kaçıyorum
Ve tek şey hissediyorum;
Koskoca bir hiçlik.
Simsiyah bir ‘kara delikte’ yolumu bulamadan
Koşuyorum, o her şeyi yutuyor .
Sadece; ….’i sığdıramıyor dipsiz derinliğine….ben..
Korkuyorum!
Çok.

Salina

1ağustos’07..yollarda..