saf’tı sevdan benim,

umarsız çıkarsız......



hesapsız/çıkarsız sevdim "o" nu,

yüzünü görmeden,sesini duymadan,

saf’tı sevdam benim,

onu "o" olduğu için sevdim..

olmasını istediğim biri olduğu için değil..

hayatın karalarına inat,

tertemiz bir sevdayla sevdim "o" nu.....

"o"nunda beni böyle sevmesini umarak,

olmasını istediği biri olarak değil,

olduğum gibi severek.....

ve;

sevdi "o" da en saf’ından.....



ama;

olmadı gelmedi sonu bu sevdanın..!!!!



ne hayallrimiz tutabildi bizi brbirimizde,

nede "o" saf sevgimiz....

sarardı hayallerimiz,umutlarımız,

hafif bir yelde kopuverdi yüreklerimizden..



ama ben;

ne kadar üzgün olsamda,

asla pişman değilim...

ben "o"nu sevmiş olmayı çok sevdim......



dönüp baktığımda ardıma,

içim acıyacak,sızlayacak biliyorum,

belki zamanla artacak,

dahada çok acıyak dinmeyecek.....



şimdi;

"o" bana çok uzak, hatta soğuk,

biliyorum ki;

unutmamı istiyor benden kendisini...



evet;

belkide,

unutmak, unutulmak istiyor......



ama;

unutmanın ve unutulmanın ne acı olduğunu bilmeden...........



kıyı ege köylüsü---------------