Taktım karanlıklara, bahtıma benzeterek,
Dünyayı hiçe saydım, yaşamayı sezerek,
Korkutacak mıydı bilmem, üzerine gittikçe,
Kokulardan sıyrıldım, korkulara girerek…

Hayatımdaki kara, nelermiş bir bir baktım,
İlk önce zeytin gibi bir çift göze takıldım,
Kaşları, kirpikleri omuzda kara saçlar,
Uslanmayan gönlümü karalara bıraktım…

Kara siyah idiyse, kapkara ne demektir,
Mühim olan karayı, bembeyaz mı etmektir?
Bembeyaz gelinlikler, maziyi tanıtırsa,
Kapkara damatlığı giyen ne edecektir?

Işıklar çekilince kara çıkar ortaya,
Saklar güzellikleri, üstüne kapanırda,
Beyaz ise yansıtır, üstüne her düşeni,
Her yere ayna olur, gönül’e daldığında…

Bazen de kara diye talihi karartırlar,
Yazgı derler karaya, ruhları bunaltırlar,
İnsanları boğarlar, karanlık fikirlerle,
Sonra çareymiş gibi falda umut ararlar…

Doğacaktır bir güneş, boğmaya karanlığı,
Aydınlıklar çıkınca kurtarır insanlığı,
Karalar insanların gözünde ve kaşında,
İçleri beyazlatın, bırakın simsarlığı…

Siyah güzeldir hem de simsiyahsa biliniz,
Renklere kızmayınız, renklere renk veriniz,
Siyah beyazın zıddı, beyaz ise siyahın,
İkisi de olmazsa, nasıl zıddı biliriz?
31.07.2007
Necati ŞİMŞEK
Ankara